Tegenwoordig is het woord 'Auschwitz' een synoniem voor de Holocaust. Dagelijks stierven daar duizenden Joden. Met behulp van enkele gespeelde scènes, foto's en graphics vertelt de film over een dag in mei 1944. Het uitgangspunt is een uniek document: een fotoalbum gemaakt door de SS-daders zelf. Bijna alle foto's zijn eind mei 1944 gemaakt, in slechts enkele dagen. Ze tonen de wrede routine, de aankomst van de slachtoffers, hun 'selectie' op het perron, de roof van hun eigendommen en de transformatie van al degenen die niet onmiddellijk werden gedood, in geschoren, geüniformeerde slaven. Eén overlevende is Irina Weiss. Op een foto herkent ze haar broertjes en haar moeder, die nietsvermoedend bij het crematorium staan te wachten. De SS-fotografen hebben dit allemaal vastgelegd. Hun identiteit is vandaag de dag bekend: een van hen was Bernhard Walter, een 'Stabsscharführer' die met zijn vrouw en drie kinderen in de buurt van het vernietigingskamp woonde.
