De zelfmoord van Simon Willerton in 1990 bracht het aantal jonge gevangenen dat zichzelf in iets meer dan zes maanden in Britse gevangenissen ophing op zes, wat aanleiding gaf tot een publiek debat over de omstandigheden in gevangenissen als Armley, waar de overbevolking zo ernstig was dat er geen nieuwe gevangenen konden worden toegelaten. Simon werd beschuldigd van inbraak wegens diefstal van een warmwaterkruik uit een leegstaande flat. Simon en zijn tragische dood waren niet zozeer een geharde crimineel als wel een onvolwassen, onhandige tiener die er nooit bij hoorde.