In de jaren tachtig ontdekt Pilar, een gewone, getrouwde vrouw van in de veertig, dat een van haar drie kinderen verslaafd is aan heroïne. Na een eerste periode van onzekerheid komt Pilar in contact met andere ouders in een soortgelijke situatie die naar een precair gemeentelijk hulpcentrum voor drugsverslaafden gaan, maar ze beseft al snel dat er veel dingen moeten veranderen buiten en binnen het huis, zodat haar zoon kan worden geholpen. Zo werd haar verlangen geboren om meer te doen dan treuren en begon zij, samen met andere ouders, aan een zware reis om de drugshandel in Galicië aan de kaak te stellen.